Eikenpage - Favonius quercus
De eikenpage is een kleine page, vleugellengte ongeveer 16 mm, die tot de familie van de blauwtjes behoort en die gedurende de zomermaanden in de kronen van eikenbomen te vinden is.
Bij de mannetjes is de bovenzijde van alle vleugels blauw/blauwpaars. Bij het vrouwtje ontbreekt deze schittering op de achtervleugels; zij hebben slechts aan de bovenzijde van de voorvleugel een blauwpaarse vlek. |
De eikenpage wordt als 'schaars' omschreven omdat deze vlindersoort slechts beperkt afdaalt naar een bloemenwei of drinkplaats op de grond en een ontmoeting met de eikenpage niet alledaags is.
Plaatselijk, op een hoogte van ongeveer 15 meter, komt de eikenpage echter veel voor. Vanuit mijn werkbureau op de derde verdieping kijk ik tegen oude eikenbomen aan en vanaf halverwege juni is het een druk gefladder, tientallen eikenpages per boom vliegen op, jagen elkaar weg of zorgen voor het nageslacht. En nageslacht is er rijkelijk.
Plaatselijk, op een hoogte van ongeveer 15 meter, komt de eikenpage echter veel voor. Vanuit mijn werkbureau op de derde verdieping kijk ik tegen oude eikenbomen aan en vanaf halverwege juni is het een druk gefladder, tientallen eikenpages per boom vliegen op, jagen elkaar weg of zorgen voor het nageslacht. En nageslacht is er rijkelijk.
In het voorjaar van 2009 liep ik op het pad op de foto hiernaast waar de snoeisporen nog duidelijk zichtbaar waren en waar de afzaagde takken naast het pad waren neergelegd. Meer voor de gein pakte ik een afgezaagde tak om te kijken of ik eitjes kon vinden en meteen was het raak.
|
Op bijna alle eikenknoppen waren eitjes afgezet. Gezien het feit dat ik zonder snoeischaar wandel en ik de eikenknopjes ook niet kreeg afgebroken ben ik verder gelopen en heb ik de eitjes achter gelaten.....zo ontzettend klein, die ziet toch niemand. De week erop ben ik teruggekeerd met wel een snoeischaar en een bakje. Na 50 eitjes ben ik gestopt met zoeken ondanks dat ik slechts een heel klein stukje van de takken had bekeken. Thuis heb ik alle eikenknoppen gesorteerd en de mooiste en schoonste eitjes op de mooiste knoppen op de foto gezet. Hiervoor heb ik de MP-E 65 mm (loeplens) van Canon gebruikt.
Alle eikenknoppen heb ik rechtop in bakjes met zand gezet en deze bakjes buiten neergezet. Vanaf het moment dat de lente temperaturen wat stegen heb ik elke dag de eitjes gecontroleerd omdat ik niet wist wanneer deze zouden uitkomen.
Begin april was het zover, de een na de andere rups werd geboren en het was een hele uitdaging om met de loeplens foto's van het uitkomen te maken. Met sluitertijden van een paar seconden zijn slechts een paar opnames gelukt.
Nadat diverse rupsjes waren uitgekomen heb ik ze met behulp van een speld overgezet op verse eikentakken (weliswaar nog in knop) die ik buiten in een vaas had klaargezet. Een voor een heb ik de rupsjes voorzichtig overgezet op de eikenknoppen en na een tijdje waren ze allemaal verdwenen. |
Geen enkele rups heb ik gezien en na een week begon ik mij serieus zorgen te maken of het wel goed ging komen. Regelmatig heb ik verse eikentakken erbij gezet. Ongeveer drie weken na het uitkomen kwam het goed, de een na de andere grote bruine rups kwam tevoorschijn.
Nog een of twee dagen werd er van het verse eikenblad gegeten en daarna gingen de volgroeide rupsen in rusthouding om vervolgens begin mei tussen oud blad te verpoppen.
Afhankelijk van de temperaturen kwamen bijna alle poppen na twee tot drie weken uit. De mannetjes zijn met open vleugels schitterend blauw en de vrouwtjes bruin met op de voorvleugel een blauwe/paarse vlek (links dus het mannetje, rechts het vrouwtje).
Alle uitgekomen vlindertjes zijn de vrijheid tegemoet gevlogen en hebben op de eikenbomen in de buurt voor nieuw nageslacht gezorgd. Met warm weer komt er soms een exemplaar naar beneden om te drinken van geknoeid water op de stoep. Met open vleugels echter heb ik ze na 2009 niet meer kunnen waarnemen.
UP-DATE EIKENPAGE:
Op vrijdagavond 18 februari 2022 breikte storm Eunice Nederland en de storm was zo heftig dat diverse boomtoppen, dikke takken en complete bomen omgingen. Op zondag trok ik erop uit en bij de eerste dikke eikentak was het al raak....een eitje van de Eikenpage. Omdat dit verslavend werkt ben ik verder gaan zoeken en al gauw ik mijn handen vol met takken met eitjes.
|
Een paar dagen later ben ik opnieuw gaan zoeken, veel tijd bleef mij niet want overal werden de dikke afgevallen takken al opgeruimd c.q. door de haxelaar geduwd.
De eitjes had ik buiten op een koele plek gezet maar eind maart werd het ineens warmer en bij controle bleek een deel van de eitjes al te zijn uitgekomen. Heel snel heb ik verse eikentakken gehaald en deze in een vaas gezet. Alle minirupsjes die ik zag heb ik voorzichtig overgezet op de verse takken. Ook de dagen daarna heb ik nog wat rupsen overgezet, de kleine rupsjes boren zich in de verse knoppen en vervolgens zie je ze niet meer. Omdat ik 10 dagen op vakantie ging heb ik de taken met eitjes die nog niet waren uitgekomen aan de takken vastgebonden. Tevens heb ik een tweede vaas gevuld met eikentakken en toen ik halverwege april thuiskwam van vakantie waren alle takken en knoppen helemaal kaalgevreten en verdord....gelukkig vond ik 13 bijna volgroeide rupsen. Uiteindelijke zijn ze alle 13 pop geworden. |
Deze poppen heb ik buiten op een koele (zijnde niet in de zon), maar voor muizen, vogels, veilige plek gezet en uiteindelijk zijn alle 13 poppen ook uitgekomen en de vrijheid tegemoet gevolgen....maar....vooraf heb ik gepoogd de vlinders te fotograferen. Niet alle 13 hebben ze meegewerkt want de grote Eikenbomen vlakblij lonkten toch wel heel erg en eenmaal fladderend vlogen ze omhoog naar de toppen.
Een paar foto's van de vlinders met open vleugels heb ik eindelijk weer kunnen maken:
Een paar foto's van de vlinders met open vleugels heb ik eindelijk weer kunnen maken:
Naast volle/hele eitjes vond ik ook aardig wat lege eitjes waarvan de rupsjes al waren uitgekomen. Die takken heb ik meegenomen en buiten in een vaas gezet in de hoop dat de knoppen zich nog verder gaan ontwikkelen zodat de kleine rupsjes in de knop kunnen blijven eten. Ik hoop dat 2020 het jaar wordt waarin het me lukt wat eikenpages te laten ontpoppen/uitvliegen.
|
19 maart 2020: In een bosgebiedje in de buurt waar ik vaak met de hond kom, heeft men een paar weken geleden diverse bomen naast het pad omgehakt. De dikke stammen zijn afgevoerd maar de takken heeft men laten liggen. Onder de gekapte bomen bevonden zich aardig wat eiken en ik kon niets anders dan toch even te kijken of ik eitjes kon vinden.....en met succes.
|
27 januari 2018: De storm van 18 januari jl. heeft behoorlijk wat schade aan bomen aangebracht. In mijn omgeving zijn vooral dennenbomen omgewaaid en lagen de paden in het bos bezaaid met takken. Tussen de dennentakken ontdekte ik een eikentak en onmiddellijk zag ik een eitje van de eikenpage. Een paar dagen later heb ik nog een paar takken mee naar huis genomen en in totaal heb ik 3 eitjes van de eikenpage gevonden (en dat waren takken van 1 boom!).
7 februari 2018: Ondertussen staat de teller op 9 eitjes. Op nog een andere plek heb ik heel veel afgerukte (verse) takken gevonden en per wandeling neem ik een handvol takken mee. Door tijdgebrek ben ik er pas 2x geweest en per hand takken heb 3 eitjes gevonden waardoor ik in totaal nu 9 eitjes heb.
6 mei 2018: Omdat ik later nog eens 2 eitjes had gevonden had ik in totaal 11 eitjes. Deze 11 eitjes heb ik aan eikentakken gebonden die ik buiten in een vaas had staan. Deze eikentakken zijn tegelijk met het ontwaken van de natuur uitgelopen maar na diverse controles bleken slechts 5 eitjes te zijn uitgekomen. En van die 5 eitjes heb ik slechts een rups over gehouden. Meer rupsen heb ik simpelweg niet kunnen vinden. Of ze hebben de weg naar de knop niet gevonden of ze zijn gepredeerd. Alle hoop (op een mooie foto van de Eikenpage) is nu gevestigd op deze rups:
13 juni 2018: de rups heeft begin mei nog een week (nadat ik de rups op de knoppen had gevonden) van het jonge eikenblad gegeten alvorens de verandering in een pop plaats vond. De bak met pop stond buiten maar aangezien we wekenlang zomerse temperaturen hadden veranderde begin juni de kleur van de pop. Op 7 juni heb ik een vrije dag genomen op de hoop het uitsluipen te kunnen fotograferen. Ik zag duidelijk leven in de pop maar ook de dag erop kwam er geen vlinder uit wat maakte dat de pop terug het bakje inging omdat ik andere verplichtingen had.
|
Omdat een paar dagen later nog steeds geen vlinder was geboren bekeek ik de pop goed en moest ik helaas constateren dat een oorwurm zich eraan tegoed had gedaan (de dader staat rechts op de foto). Einde hoofdstuk eikenpage 2018.
1 juli 2018: Helemaal einde hoofdstuk is het niet want door de aanhoudende warmte en droogte komen de kleine pages, waaronder ook de eikenpage, naar beneden om aan vocht te komen. Nu neem ik geen fototoestel mee als ik met de hond door het bos ga lopen maar daarvan heb ik de laatste twee weken al een paar keer spijt gehad toen ze in vol ornaat voor mij gingen zitten.
Januari 2016: Tijdens een nieuwjaarswandeling heb ik een omgewaaide eik gevonden en het duurde niet lang eer ik het eerste eitje van de eikenpage heb ontdekt.
|
Een paar dagen later ben ik nog een keer teruggegaan met een snoeischaar en bakje en bij elkaar heb ik rond de 10 eitjes gevonden. Net als in 2009 was ik weer van plan om deze eitjes uit te laten komen zodat ze een kans hebben een vlinder te worden.
Op een stukje zaten zelfs twee eitjes: |
April 2016: Het eerste eitje is uitgekomen, de zeer kleine rups (1 mm) is naar de eikenknop gekropen en eet zich langzaam naar binnen; eenmaal binnen is de rups de komende dagen niet meer zichtbaar.
Helaas zijn niet alle eitjes uitgekomen en van de uitgekomen eitjes heeft slechts een rups het volwassen stadium bereikt.
De pop is uitgekomen alleen wilde de vlinder perse niet op de foto en fladderde meteen hoog de boom in.
10 september 2016: De herfst is in aantocht en tijdens een wandeling viel mij een naar beneden gebogen dikke tak op die op afbreken hing. Eigenlijk meer voor de gein ging ik kijken of ik wellicht een eitje van de eikenpage kon vinden want rondom die boom had ik een paar weken eerder nog een mooi vers exemplaar zien fladderen.
Bij de eerste tak die ik vast pakte was het meteen raak: een eitje. De tak zal ik in de gaten houden; mocht deze alsnog afbreken zal ik opnieuw naar eitjes gaan zoeken. |