Icarusblauwtje - Polyommatus icarus
Er zijn vrouwtjes die ook een blauwe bestuiving hebben maar ze zijn altijd herkenbaar aan de rij oranje vlekken aan alle vier de vleugels.
|
Het icarusblauwtje heeft een vleugellengte van plus/min 15 mm. De bovenkant van de vleugels is bij het mannetje blauw en bij het vrouwtje doorgaans bruin.
|
Het vrouwtje van het icarusblauwtje lijkt met dichte vleugels veel op het bruin blauwtje echter bij het icarusblauwtje staan deze vlekken verder uit elkaar en vormen een geheel/rij/boog met de andere vlekken. Het icarusblauwtje heeft aan de onderzijde van de voorvleugel een duidelijke wortelvlek (alleen zichtbaar met open vleugels; zie foto hieronder) die het bruin blauwtje mist en er is nog een onmiskenbaar verschil in vlekken aan de onderzijde van de achtervleugel zoals op de foto hier links te zien is.
|
Het icarusblauwtje is het meest algemene blauwtje van Nederland en vliegt van begin mei tot oktober in twee tot drie generaties. Net als het bruin blauwtje houdt ook het icarusblauwtje van droge, zandige, open, kruidenrijke en schrale gras- en kalkgraslanden. Daarnaast is het icarusblauwtje in bloemrijk wegbermen aan te treffen.
Icarusblauwtjes kunnen slaapgezelschappen vormen waarbij ze altijd met het hoofd naar beneden hangen.
Icarusblauwtjes kunnen slaapgezelschappen vormen waarbij ze altijd met het hoofd naar beneden hangen.
Het icarusblauwtje kent diverse waardplanten zoals kleine klaver, rolklaver, hopklaver en stalkruid. Het eitje wordt zowel op als ook onder het blad afgezet.
Bij gebrek aan vers stalkruid heb ik de rups halverwege overgezet op kleine klaver en dat was geen enkel probleem.
De rups at enkel uit de bloemknop van kleine klaver en niet de bladeren.
Nadat de rups in pophouding was gaan zitten en zich had vastgesponnen aan het blad duurde het ongeveer twee dagen voordat deze veranderd was in een pop.
Helaas heb ik het uitkomen, in dit geval midden op de dag, gemist. Precies twee weken na de transformatie van rups in pop is een mooi vrouwtje icarusblauwtje geboren.
|
Op de onderkant van de voorvleugel bevinden zich twee wortelvlekken (zie rode markering links) waarmee deze soort van alle verwante soorten is te onderscheiden. In Nederland vliegen niet zo veel blauwtjes maar in het buitenland maakt dit kenmerk de soort uniek.
Na ongeveer anderhalve week kruipt het rupsje uit het ei en begint aan de kleine verse blaadjes van de waardplant te eten. Bij kleine klaver is vooral de bloemknop erg in trek.
Gelukkig vond ik op diverse plekken kleine klaver waardoor ik de rups kon voorzien van vers voer.
Na 3 weken was de rups volgroeid en na een dag rusten maakte de rups een nest tussen wat oude bladeren. Met een paar draden zat hij op het blad vast.
Bijna twee weken nadat de rups veranderd was in een pop was de pop donker verkleurd. Door de pophuid zijn goed de oranje vleugelvlekken en blauwe bestuiving zichtbaar.
Omdat ze zo mooi bestoven was wilde ik haar graag met open vleugels fotograferen maar aangezien het vroeg in de ochtend al boven de 20graden was vloog ze bij een windvlaag weg zonder mij de kans te geven haar te fotograferen.
Afhankelijk van het weer vliegt er een derde generatie. Het icarusblauwtje overwintert als halfvolgroeide kleine rups in de strooisellaag en begint in het voorjaar pas weer te eten als de waardplanten beginnen te groeien.
|
Ondanks dat het icarusblauwtje in Nederland een vrij algemene vlinder is, kom ik deze soort steeds minder tegen. Ik herinner mij een mooi veld met heel veel bloemen in Brabant waar het in de jaren tachtig krioelde van de icarusblauwtjes en je ze in alle kleurvariaties tegen kwam. Helaas staat er nu een woonwijk. Het intensieve maaibeheer van de sloten en bermen namens o.a. het waterschap heeft er ook toe bij gedragen dat ze (samen met de kleine vuurvlinder) bijna helemaal verdwenen zijn. Een slaapgezelschap van het icarusblauwtje heb ik in Nederland nog niet kunnen waarnemen.
22 september 2018: Het icarusblauwtje was, dankzij het mooie zomerweer, begin september nog volop te vinden. Hieronder twee foto's van hetzelfde vlindertje, de rechtse is als eerste gemaakt.....ik heb een tijdje moeten wachten voordat de vleugels geopend werden en vervolgens heb ik de vlinder met mijn hand in de schaduw gezet....je merkt meteen dat ze dat niet zo leuk vinden; uiteindelijk is hij anders gaan zitten en heb ik mijn statief verplaatst voor een frontaalaanzicht.