Aosta -Gran Paradiso 2024
Voor de vierde keer was ik vlinderen rondom Aosta; deze keer was ik er al halverwege juni omdat ik heel graag de rups van het Aosta Esparcetteblauwtje en het Blazenstruikblauwtje wilde vinden/fotograferen.
Was het in 2022 extreem warm en droog zo was het in juni/juli 2024 erg fris en nat. Bij aankomst stonden de alpine bloemenweides er prachtig bij maar er vlogen er erg weinig vlinders. Pas midden juli werd het echt zomer en kwamen er ook wat meer vlinders.
Was het in 2022 extreem warm en droog zo was het in juni/juli 2024 erg fris en nat. Bij aankomst stonden de alpine bloemenweides er prachtig bij maar er vlogen er erg weinig vlinders. Pas midden juli werd het echt zomer en kwamen er ook wat meer vlinders.
|
|
Omdat ik de eerste weken al soorten had gezien die ik niet eerder had gevonden/gezien (sleedoornpage (als rups), bergmarmerwitje, oranjebonte parelmoervlinder, snuitvlinder, zwarte apollo) was ik ervan overtuigd dat ik makkelijk de 100 soorten zou halen; echter door het koude weer en de vele regen heb ik veel soorten niet gezien.
Het gebied van het blazenstruikblauwtje heb ik vaak bezocht, slapend vind je deze rakker niet en overdag zijn ze zeer actief/schuw. Net voor/tijdens/na een regenbui is het mij 3 x gelukt een rustend exemplaar te vinden.
De rups van het aosta-esparcetteblauwtje vond ik aan het pad van het bekende leefgebied; voor de zekerheid had ik contact opgenomen met de Italiaanse onderzoekster die bevestigde dat het een rups van dit zeldzame blauwtje is. Met deze bevestiging op zak wist ik ook dat deze soort als rups al eerder had gefotografeerd maar dan op een andere plek.
Het gebied van het blazenstruikblauwtje heb ik vaak bezocht, slapend vind je deze rakker niet en overdag zijn ze zeer actief/schuw. Net voor/tijdens/na een regenbui is het mij 3 x gelukt een rustend exemplaar te vinden.
De rups van het aosta-esparcetteblauwtje vond ik aan het pad van het bekende leefgebied; voor de zekerheid had ik contact opgenomen met de Italiaanse onderzoekster die bevestigde dat het een rups van dit zeldzame blauwtje is. Met deze bevestiging op zak wist ik ook dat deze soort als rups al eerder had gefotografeerd maar dan op een andere plek.
Behoorlijk wat vlindersoorten heb ik in 2024 niet gezien of nog moesten komen (zoals diverse erebia en parelmoer soorten); dat maakt dat de teller op 97 vlindersoorten is blijven staan.
Oranjebonte parelmoervlinder
|
Aosta Esparcetteblauwtje
|
Bijna vijf weken vertoeven en vlinderen in de Aosta valleien was op en top genieten; echter zo weinig vlinders geeft reden tot zorg. Ook zorgelijk vind ik dat er blijkbaar nog steeds verzamelaars zijn die zeldzame vlinders zoals het Aosta esparcetteblauwtje wegvangen en opprikken. De laatste ochtend was ik een paar uur op de plek waar de middag ervoor nog zeker 10 vlindertjes van deze soort rondvlogen maar het was 'stil'....de zon scheen al even en andere soorten vlogen maar nergens was ook nog maar een Aosta esparcetteblauwtje te bekennen. Van mij mag dit gebied volledig afgesloten worden!